Pecah Beling

Pokok pecah beling atau pecah kaca

Nama Botani : Strobilanthes Crispur Lour.
Famili : Acanthaceae

Pengenalan

Pecah beling atau juga dikenali dengan nama keji beling, pecah kaca, jin batu dan bayam karang merupakan tumbuhan yang berasal dari Madagascar. Mudah tumbuh di kawasan hutan, tebing sungai dan tanah terbiar pada ketinggian 50 hingga 1200 dari paras laut. Pokok ini boleh mencapai ketinggian sehingga 2 meter.

Kegunaan

Tumbuhan ini memiliki banyak mineral seperti kalium, kalsium dan natrium serta unsur mineral lainnya. Ia juga mengandungi asam silikat, tannin, dan glikosida. Daunnya mempunyai kandungan mineral yang sangat tinggi seperti kalium (51%), kalsium (24%), natrium (24%), ferum (1%), fosforus (1%) dan vitamin C, B1, B2 (menyumbang kepada jumlah antioksidan yang tinggi). Daunnya telah digunakan secara tradisional untuk merawat kanser, kencing manis serta batu karang dan juga sebagai agen diuretik.

Ekstrak air pecah beling mempunyai kompoun atau molekul yang mampu untuk merencatkan pertumbuhan retrovirus (AIDS) dan sel leukemia. Ia juga mampu merencatkan pertumbuhan sel kanser usus, kanser hati, kanser payudara, meningkatkan paras jumlah aktiviti antioksidan untuk melindungi badan daripada radikal bebas. Ia juga didapati berkesan sebagai anti-mikrob yang menyebabkan karies gigi.

Daun pokok pecah beling ini selain direbus untuk diminum airnya, ia juga boleh dimakan sebagai ulaman. Daun pecah beling boleh digunakan untuk mengatasi kegatalan akibat terkena ulat atau digigt semut. Untuk mengatasi kegatalan tersebut, sapukan daun pecah beling pada bahagian yang berkenaan.

Untuk mengatasi cirit birit, disentri dan batu karang, seluruh bahagian pokok ini direbus, kemudian air rebusan tersebut diminum. Memakan daun pecah beling sebagai ulaman secara teratur setiap hari dipercayai dapat merawat penyakit diabetis.